30 de mayo de 2006

Carrascal y Elena

Acabo de llegar tras presentar una conferencia de José María Carrascal, un tipo que me ha parecido muy amable y hasta con sentido del humor.
"No sé si han venido a escucharme o a ver qué corbata llevo puesta", me ha dicho. Al terminar la charla (ha venido a decir que hay que prepararse para la jubilación, para convertirla en la mejor etapa de la vida porque "la mala noticia es que esto se acaba"), un grupo de gente se ha arremolinado a su alrededor para saludarlo e incluso pedirle un autógrafo. Mientras, una señora de avanzada edad se ha acercado a mi y me ha dicho "Marcos, ¿podría saludarte?". "Claro", le he dicho."Es que te escucho todos los días". No sé, Elena, cómo estará usted, pero yo me he quedado encantado de la vida.

5 comentarios:

  1. Imagino que será la misma Elenita, una señora oyente que llama a casi todos los programas de Radio Coruña. Aún recuerdo el día que nos dejó un mensaje en el contestador automático felicitándonos a todos los que cumplíamos años en marzo. Dijo, uno a uno, el día del cumpleaños de todos los de la radio que cumplíamos en marzo. Una crack colmo de la amabilidad que siempre empieza sus mensajes con un "muchas gracias a radio coruña por este servicio..."

    ResponderEliminar
  2. Anónimo10:07 a. m.

    Asi dá gusto eh!!, case case tan famoso como Carrasqui. Por certo, dis que moi amábel e simpático, pero a conferencia que tal estivo? Contou cousiñas interesantes?

    ResponderEliminar
  3. Anónimo11:52 a. m.

    ¡Qué rico sabe el pulpo regado con tintorro del país¡

    ResponderEliminar
  4. A conferencia non foi nada do outro mundo, pero á xente -a maioría xa eran xubilados- pareceulle interesar.

    ResponderEliminar
  5. Anónimo1:13 p. m.

    A min o que mais me gusta é que "todos" estamos a manter o blog de Sanlu vivito e na máis fervente acción ata na súa ausencia vacacional. Está claro que todos o botamos de menos.
    A pasalo ben, xente, e el sobre todo, xa que está de descanso.

    ResponderEliminar

Compartir